.·´¯`·.¸•Spend lots of money…for these days…·´¯`·.¸•

 

 

ถูกต้องอย่างที่สุดแล้วนะฮะช่วงนี้ใช้เงินเยอะจริงๆ

  

   

    

ถูกต้องอย่างที่สุดแล้วนะฮะช่วงนี้ใช้เงินเยอะจริงๆ ….เนื่องจากอาการกระเป๋า(ไม่)หนัก แต่อยากใช้เงิน อ้าว..ไม่ช่ายสิ 

แต่คือแบบ..ช่วงนี้รู้สึกเหมือนเห็นอะไรก็สวยไปหมด…แถมมีแพลนจะไปนู่นนี่เพื่อช้อปๆๆกระจายกะเพื่อนสาวนักช้อปของเราอันได้แก่ น้ำ// เตย// ชุ

กะน้ำกะเตยนี่ไม่เท่าไหร่…แต่กะชุนี่ไมได้เลย…อยู่ด้วยกันไม่เคยมีใครห้ามกันค่ะพี่น้อง…มีแต่ต่างคนต่างเชียร์…

ชุ : "แกว่าตัวนี้ดีไม๊แก????????

นู๋อุ๋ย : " เฮ่ยยยยยยยย..สวยๆๆแก..เอาเลยๆๆ"

ชุ :"……."

นู๋อุ๋ย "…….."

 

และแล้ว…เราก็เสียเงินกันจนได้ค่ะพี่น้อง

 

ซ้ำยังมีแผนการละลายทรัพย์อีกมากมายนับไม่ถ้วน

ทั้งอยากไปแพะ(แพลตตินั่ม) // เจเจ// สยาม// วังหลัง//ถ่ายรูปที่โฟโต้มี// ถ่ายรูป ใส่ชุดกิโมโน..ยูกาตะ ฯลฯ มากมาย

 

ยังไมได้นับ…ทีอีอุ๋ยต้องเสียเงินเลี้ยงสายรหัสอีกนั่น…

กำของเวร…คิดแล้วก็เครียดนะนี่…

 

เงินช่วงนี้ส่วนใหญ่ที่หมดไป..มักจะเป็น เกี่ยวกับเสื้อผ้าทั้งนั้นครับท่านผู้ชม…ไล่มาตั้งแต่เปิดเทอมแค่ค่าชีทอย่างเดียวก็ปางตายแล้ว…ดันเจอค่าซื้อเสื้อซื้อรองเท้าฯลฯอีก…เครียดหนักก่าเก่า…

 

จะว่าไป….

ชุดแสก 390

เสื้อคลุม 230

เป๋าใบเล็กสะพายข้าง 250

เสื้อคลุมลูกไม้ 450

เสื้อธรรมดา 320

เสื้อเด็กหัวโบราณ 180

ค่าลอรีอัลย้อมสีผม 315

ค่าบัตรรถไฟฟ้า 320+160

เสื้อร้านพี่เมย์ 540

รองเท้าสองคู่ 199+199

เข็มขัด 199

แว่นตา 50+50

ชุดชั้นใน หวานแว๋วแต๋วจ๋า 250+250+200

เสื้อเอ็มเอ็นจี ลดราคา 50 เปอร์เซ็น 500 บาท

เสื้อ…สายเดี่ยว 220(ท่าพระจันทร์)

สายเดี่ยวอีกตัว 220

กระโปรงสั้นน่ารักๆ สีน้ำตาล 150

กระเป๋าหนีบ (สยาม) 280

 

 

โห..พระเจ้า..นี่ยังไม่นับค่ากินอีกนะเนี่ย

เป็นการใช้เงินแบบน่ากัวมโหฬารจริงๆเลย..ฉัน…

เดือนนี้ควรกินแกลบได้แล้วอีอุ๋ยเอ๋ย…

 

ทำบัญชีรายรับรายจ่ายบ้างก็คงดีไม่น้อยนะเนี่ย..

  

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีรูปมาฝากฮะ…เพราะอ้วนอ่ะ..อยากผอมอ่ะทำไงดี

ตอนนี้พยายามฟิตให้ตัวเองทำโยคะบ่อยๆ…น่าจะดีขึ้นนะ..

กำลังเครียดกับตัวเองมากมายอ่ะ…แบบว่า…เริ่มรู้สึกว่าชั่งน้ำหนักแล้วสะเทือนใจยังไงพิกลๆ

 

ก็นะ…เลยแบบอยากกลับไปใส่เสื้อเดิมๆได้อ่ะ…ไม่อยากซื้อใหม่แล้ว..สงสารเงินตัวเอง..ฟ่ะ

 

เคยเป็นไหม…อยากใส่ตัวนั้นตัวนี้แต่ใส่ไม่ได้…เพราะ..ติดขา..มั่งล่ะ..ติดสะโพกมั่งล่ะ…ติดแขนมั่งล่ะ…ที่สำคัญ..ติดพุงด้วย….

 

นึกแล้วสยองพิกล…อยากผอมๆหุ่นดีๆอยากใส่เสื้อแบบที่คนอื่นเค้าใส่กันสวยๆบ้าง..

อันที่จริงอยากใส่อะไรก็ใส่เหอะ..ถ้ามั่นใจ

เพียงแต่อีอุ๋ยคงยังเซ้วไม่พอ…

 

 

เพราะสงสารคนมองเป็นที่สุด…มันคงนึกว่ามีแหนมที่ไหนมาเดินได้…คงน่ากัวพิลึกนะ..หลอนใช้ได้เลย…

 

ยังไงก็อยากผอมก่อนแล้วค่อยใส่…คงจะเป็นบุญ(หรือบาปฟระ) ของคนมองมากกว่าที่เป็นอยู่เป็นแน่แท้คับพี่น้อง

 

ไว้จะมาอัพใหม่…วันนี้ออกแนวบ่นๆ..ตอนนี้สอบๆๆอ่ะ..ไม่ค่อยมีเวลาเลย…ขอโทดเพื่อนๆด้วยที่ไม่ค่อยมีเวลาให้

 

ที่สำคัญ…ขอโทดเพื่อนๆทุกคนมากๆที่ไปงานรับปริญญาไมได้เลยซักคน…แอบรู้สึกผิดค๊าบ…แต่มันติดเรียนติดสอบ…ไปไม่ได้จริงๆหวังว่าคงเข้าใจกันเนอะ…

 

ร๊ากทุกคนจ๊า

 

 

  


        

 

                                                                

ปล. ขอบคุณกรอบสวยๆและไอคอนตุ๊กตาสวยๆจากเวปโมโมทาโร่ฮันโซอีกครั้งค่ะ

 

 

…·´¯`·.¸•แด่เรื่องราวมากมายในชีวิต..·´¯`·.¸•

 

เท้าอันบวมเป่งของน้องเมอ่ะ..ฮือ..น่าสงสารง่ะ


บรรยากาศภายในร้านChocoholic


นี่ไงเชฟลี


น้ำแพชั่นพันช์..ก็อร่อยดีนะ


อันนี้เป็นข้าวหุงชอคโกแลตที่เชฟลีสั่งให้..ว่าแต่…มันเป็นข้าวหุงชอคโกแลตอะไรทะเลๆนะ..จำชื่อไม่ได้-"-

ให้ดูกุ้งตัวโตๆอิอิ อยากกินมั่งยังเนี่ย…เชิญได้ที่ร้านChocoholic นะจ๊ะเพื่อนๆ


เค้กทีรามิสชุ..อร๊อยยยยอร่อย…แย่งกันกินกะเชฟลีอิอิ…กลับมาคงขึ้นอีกสามโล..-"-

ปล.ไอ้ที่เห็นเป็นขีดๆเยินๆเนี่ย..นั่งเล่นกันเองกะเชฟลี…555+ ดูสวยไปอีกแบบนะเนี่ย55

 

                            

 

 

 

 

  หลังจากเปิดเทอมได้นิดหน่อย..มรสุมอกเดาะก็มาเยี่ยมเยียน..จริงๆมันก็เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์อะนะ..มีรักก็มีเลิก..แต่อันที่จริง..มันไม่ควรมาเกิดกะชีวิตตูเลยอย่างแรง..ทำไมอาภัพนักวะ…เอาเป็นว่า..ไม่ตายก็หาใหม่ได้..แต่..ตอนนี้อยู่คนเดียวคงสบายจัยกว่ามั้ย..?? แต่จากเหตุการณ์ อันร้ายแรง..ผลจากอาการอกเดาะนี้ก็ทำให้อีนู๋อุ๋ยมึนไปหลายวัน..ซึม..เหม่อ..จิตตก..พูดจาไม่รู้เรื่อง..เบลอ..ไร้สติ ฯลฯ..จนเกือบโดนรถสอยติดล้อไปหลายเพ-ลา….ต่างๆนานาที่กล่าวมานี้…อย่างน้อยๆก็ทำให้อีนู๋อุ๋ยเรียนรู้อะไรอย่างนึงว่า…แม้คนนั้นเค้าจะไม่เคยใส่ใจหรือสนใจเราเลย..ยามที่เราท้อแท้อ่อนแอและต้องการใครซักคน..แต่ยังมีคนอีกมากมาย…ที่คอยเป็นห่วงและให้กำลังใจเรา…ทั้งๆที่เค้า..ก็ไม่ใช่ญาติหรือเพื่อนสนิทแต่อย่างใด..ซึ้งใจจริงๆนะ..ขอบคุณมากมายเลย…(◡‿◡✿)

ทั้งพี่เบิร์ด..(พี่ชายที่แสนดี)คอยอยู่เป็นเพื่อนปลอบใจอุ๋ยถึงดึกๆดื่นๆ..ขอบคุณที่ถามว่า"จะให้พี่โทรไปหาไหม?" ซึ้งใจมากๆค่ะ//

                             

พี่บี๋..(กวนทีนนนนส์ไปบ้างแต่ก็รู้ว่ายังเป็นห่วงกันขอบคุณค่ะ)//

    

 
                             
ช่วงที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้นแยะเลยในชีวิต..เริ่มตั้งแต่ปิดเทอมก็ไปฝึกงานที่การบินไทยมา..เหอๆทรหดใช้ได้เหมือนกัน..ก็เจือกไปฝึกที่แผนกนั้นคนเดียวเน่…-"- เปรี้ยวซะไม่เมีย..  ก่อนเปิดเทอมนิดหน่อยก็ได้มีโอกาสเจอเพื่อนร่วมงานที่ทำเพลงด้วยกัน โดยได้นัดกันไปถ่ายรูปลงเวปกันที่สวนรถไฟ //สวนจตุจักร..มันส์ดี..แต่ร้อนเห้ๆ..ได้รู้จักแม็คกะจ้าแห่งวงKaxcha และน้องแชมป์กับน้องนิวแห่งวงCrymaxs ส่วนตอนนี้…พวกเรามีเวปวงเป็นของตัวเองแล้ว..สามารถเยี่ยมชมกันได้นะคะที่ http://www.t-memorial.com และส่วนก่อนเปิดเทอมนิดหน่อยก็เจอมรสุม..ความรัก..ไม่ลงร่องรอย กับ การลงทะเบียนอันแสนจะเวียนหัว.. พอเปิดเทอมได้นิดหน่อย..ความบรรลัยของการลงทะเบียนก็เกิดขึ้นอีก..เพิ่มๆถอนๆอยู่นั่นแหละ..ตารางเรียนเปลี่ยนกันรายชั่วโมงเลยว่างั้น..เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆไม่อยากจะบอกเลย…ชีวิตขึ้นๆลงๆยังกะกราฟหุ้นก็ไม่ปาน..อะไรจะเวอร์เหมือนหนังการ์ตูนแบบนี้ก็ไม่รู้

                             

ปอ..เพื่อนรัก..แม้เพิ่งรู้จักกันไม่นาน..แต่ปอ..เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของอุ๋ยคนนึงเลย..ขอบคุณที่ทำให้หัวเราะได้ทั้งน้ำตา^^ขอบคุณด้วยที่บอกว่า"ให้ปอโทรไปหานะ"//

                             

พี่ส้ม-พี่ฮาท..แม้อุ๋ยจะไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังมากมายนัก..แต่พี่ส้มกะพี่ฮาทก็ยังคอยเป็นห่วงอุ๋ยเสมอ..รักพี่สองคนเหมือนพี่แท้ๆเลยค่ะ^^//

                             

เพื่อนชุ-เชอร์รี่-บี-บอล..ขอบคุณที่อยู่ข้างๆกัน//

                             

 และสุดท้าย..ขอบคุณพี่เกียวปิค่ะ..ร๊ากกพี่เกี่ยวปิที่สุดเลย..เวลาอุ๋ยท้อแท้อ่อนแอต้องการใครซักคน..พี่เกียวปิจะอยู่ตรงนั้นเพื่ออุ๋ยเสมอ…ขอบคุณจริงๆค่ะ…พี่ชายที่แสนดี(ที่สุด)ของอุ๋ย^^
 

                             

ตอนนี้เข้มแข็งขึ้นเยอะแล้วค่ะจากกำลังใจที่ได้จากทุกๆคน ขอบคุณมากมายค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะตอนนี้อุ๋ยกำลังค่อยๆยืนได้อีกครั้งด้วยตัวอุ๋ยเอง อาจจะต้องใช้เวลาหน่อยแต่คิดว่าคงไม่นานเกินไปและคงไม่เกินความสามารถที่เด็กหญิงตัวเล็กๆคนนี้จะทำได้

   

 ……

*

 

   มาต่อกันที่เรื่องเมื่อสองสามวันก่อนกันดีกว่า..เรื่องมีอยู่ว่า..เมื่อวันพฤที่ 29 มิย.2549 ..กลับมาบ้านแล้วงงมากมาย..เท้าของน้องเม(น้องหมาที่บาน) บวมฉึ่งๆเหมือนอุ้งตีนหมีก็ไม่ปาน..ไอ้เราก็สงสัย..แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร..ปากด..พอค่ำๆประมาณ เที่ยงคืน..อู๋(น้องชาย) กลับมาบ้าน..ถึงได้พบว่า..จริงๆแล้วที่น้องเมเท้าบวมนั่นก็คือ…แม่อุ๋ยอ่ะจิ..ไปเล่นกะน้องเมตั้งแต่เช้า..แล้วแบบเล่นแบบเอาหนังสะติ๊กอ่ะ..ไปรัดข้อเท้ามันแล้วไมได้แกะออก..ปากดว่าเลือดเลยไม่เดิน สรุปคือน้องเมทนอยู่แบบนั้นเกิน10ชม. นี่ถ้าไม่รีบเอาออกแล้วนวด+ประคบเย็นให้ทั้งคืน..น้องเมโดนตัดขาแหงๆ..เพราะเลือดไม่เดิน..เกือบต้องเสียน้องเมไปแล้วไหมละ..ฮือ อีอุ๋ยคืนนั้นเลยไม่ได้นอนกันเลย นั่งปฐมพยายาลให้น้องเมทั้งคืน ตูจะบ้าตาย… เคราะห์ซ้ำกรรมซัดครั้งที่เท่าไหร่แล้วล่ะเนี่ย..

 
.
 
มาต่อกันด้วยเรื่องที่สอง เรื่องก็มีอยู่ว่า..วันสุกที่30มิย.2549 ..ได้นัดเพื่อนเก่าสมัยเรียนอยู่เตรียมพัฒน์ไว้..ที่ฮาร์ดร็อค คาเฟ่ ที่สยามฯ คือแบบว่า มันทำงานเป็นเชฟอย่ที่นั่น ไม่ได้เจอกันนานมากมาย จริงๆมันกลับจากเมกาซักพักแล้วล่ะแต่ยังไม่มีโอกาสได้เจอกันเลยนัดเจอกัน….แหม่..ฝนตกฉลองกันไปเลย..อีอุ๋ยก็แฉะกันไป..แถม คุณเชฟลีก็พาเดินซะขาล่ำกันเลย..ปวดเมื่อยมากมาย..เหนื่อยๆๆ..แต่ยังดี..เพราะคุณเชฟลีพาไปกินข้าวเย็น..เลี้ยงด้วยละ..ที่ร้านChocoholicร้านในฝันที่อยากเข้ามานานอิอิ ..ขอบคุณลีมากๆจ้า…แฮปปี้ที่สุดเลยล่ะวันนี้..ไม่ใช่เพราะลีเลี้ยงข้าวหรอกนะ..แต่เป็นเพราะลีทำให้อุ๋ยยิ้มได้และลืมความเส้าไปได้เยอะเลยล่ะ

 

 
 

   ต่อกันด้วยวันเสาร์..ที่ 1 กค.2549

วันนี้อาจารย์สดชื่นน่ะ..นัดให้ทั้งเอกไปดูละครเวทีฝรั่งเศส (ซึ่งต้องเสียเงินคนละ 75บาท )ที่สมาคมฝรั่งเศส ที่อยู่ตรงสาทรใต้นั่นละ..แล้วทีนี้ก็นัดกับชุไว้..ว่าจะใส่ชุดแสก ที่ไปซื้อด้วยกันเมื่อวันเสาร์ที่แล้วนู้น…ไม่ได้อยากหักหลังเพื่อนเลยล่ะ…แต่พอดีมันเกิดเรื่องอีกแล้ว…
อยู่ๆ..แม่ก็ไม่สบาย…โรคหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนมันมาอีกแล้ว…
แต่คราวนี้แม่ขยับไมได้..เอี้ยวตัวไม่ได้…อีอุ๋ยก็อุ้มแม่อยู่คนเดียวเลย…
ส่วนอีอู๋ไม่สนใจใครใดๆทั้งสิ้น…แม่ป่วยมันก็ยังไม่รู้เรื่อง..เลยทะเลาะกันไป..ถึงเรื่องความไม่ใส่ใจ…เป็นห่วงแม่มั่งเด่วะ…นั่นแม่แกนะ…
 
ปล.รักแม่มากๆ..สู้ๆ..หายไวๆ…
แล้วอุ๋ยก็เลยไมได้ใส่ชุดแสก..เพราะด้วยเหตุที่ว่าชุดแสกมันเป็นสีขาวดำ…ถ้าใส่แล้วรู้สึกไม่ดีอย่าใส่ดีกว่า…คือ..ก้อมันสีขาวดำอะนะ..
 
เส้ดแล้วก็ไปเจอชุกับน้ำที่ตึกแถวๆสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน ลุมพินี..นั่งกินข้าวรอบิ๊กแป๊ปนึงแล้วถึงไปกัน พอถึงนู่นก็ถ่ายรูปๆๆๆกันใหญ่เลย..ไม่บ้ากล้องเลยว่างั้น…??-"-ส่วนรูปที่สมาคมฝรั่งเศสดูได้จากในอัลบั้มรูปนะใส่ไว้แล้ว..ดูกันเอาเองคนไหนสวยหล่อแค่ไหนอิอิ ..แต่แอบเซ็ง..อย่างนึง..ดูไม่รู้เรื่องเลย…ซัปไตเติ้ลก็ไม่มี..เนื่องจากว่า….มันเป็นละครเวทีไง..พูดเร็วเห้ๆ..ใครจะไปฟังทันวะ…มันขำอะไรกันชั้นยังไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำ…
 
พอดูละครเส็ด…ชุ-น้ำ-เชอรี่-บอล..ตกลงปลงใจจะไปนั่งกันต่อที่ร้าน"นั่งเล่น"แถวเอกมัยใกล้ๆบ้านอุ๋ย..อุ๋ยก็เลยไป..ด้วย…
โดยมีพี่เกียวปิไปส่ง…อยากบอกว่าตกใจมากๆง่ะ..พี่เกียวปิผอมลงเยอะมากมาย..ถามมาได้ใจความว่า ไม่สบาย..เอาเป็นว่าหายเร็วๆน๊า..น้องสาวคนนี้เป็นห่วงมากๆค่ะ.. แล้วก็..ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างจริงๆ..อุ๋ยรู้สึกอบอุ่นและอยากให้พี่เกียวเป็นพี่แท้ๆของอุ๋ยจริงๆนะ..
เป็นพี่ชายแท้ๆของอุ๋ยได้ไหมคะ???
ขอโทดนะพี่เกียว..ทำให้พี่เกียวลำบากเรื่อยเลย..อันที่จริงจะให้แม่มารับก็ได้…แต่แม่อุ๋ยไม่สบายง่ะ…เลยต้องรบกวนพี่เกียวมารับ…ขอโต๊ดจริงๆน๊า…แต่ที่แน่ๆนะ..อีอุ๋ยทำไปได้…เพลงออกจะดังคนก็แด๊นซ์กระจายขนาดนั้น..แต่อีอุ๋ยกลับนั่งร้องไห้…ซะงั้นเลย…เฮ้อ…ทำไปได้เรา..
 
 

 

 

ปล. มีรุปมาฝาก…เยอะแยะมากมายเลือกชมกันได้ตามศรัทธาค่ะ


 


 

 



 

 

   

 ……

                             

 

 

 ปล.ขอบคุณ กรอบและภาพสวยๆที่ได้มาจาก เวป Jino Pui ค่ะ..เห็นมันสวยดีเลยขอยืมใช้นะคะ^^

 

 

July 2006
M T W T F S S
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

Catagories

Achieve